Ik heb een gek dingetje. Of misschien wel iets moois.
Als ik een menigte hoor klappen en juichen naar een artiest krijg ik tranen in mijn ogen. Ik kan het ook hebben met een voetbalwedstrijd op tv of tijdens een spring parcours met een paard en een ruiter.
Dat klappen en juichen van een grote groep mensen raakt me. Op zo’n moment is er een grote groep die eventjes allemaal vrienden van elkaar zijn door een overwinning die een ander mens heeft behaald. Daar word ik enthousiast van. Het geeft me hoop voor een mooiere en betere wereld waar iedereen emotioneel en liefdevol met elkaar verbonden is.
Zo moest ik laatst ook huilen tijdens het bekijken van de superbowl 2020. Twee topartiesten, Jennifer Lopez en Shakira stonden samen op het podium. J.LO is één van mijn favoriete artiesten. Deze vrouw is 50 jaar en blijft goed voor zichzelf zorgen door te blijven trainen, gezond te eten, doen wat ze leuk vindt en te genieten. Zij inspireert me, dit gebruik ik tijdens mijn prive zangles rotterdam. In een interview met Oprah zei J.Lo: “I’m an arts girl. I sing, dance and act. I feel most happy when I’m on stage.”
Toen ik laatst op Curaçao was en een gesprek had met een goede vriend die niet wist dat ik naast zingen ook acteren en dansen heb gedaan zei hij: “Je bent een arts girl!” En opeens begreep ik weer waarom ik doe wat ik doe. Mijn art is ook zingen en op het podium staan. Die twee elementen hebben een verbindende factor.
Op het podium staan, in vol vertrouwen.
Als je durft op het podium te staan, in vol zelfvertrouwen met geen enkele schaamte over wie je bent raak je het publiek die naar je kijkt. Ze kijken daadwerkelijk naar je op. Door jouw stem te laten horen kan je voor elkaar krijgen dat een groep mensen voor jouw klapt en juicht omdat je een overwinning behaald. Je brengt mensen bij elkaar door op het podium te staan.
Mooi he?!
Ga ik dus heel goed op.